Alman Kurdu

Alman Kurdu Köpeği, 1899 yılına dayanan nispeten yeni bir türdür ve varlıklarını bir adama borçludur: Alman süvarilerinde kariyer kaptanı olan Yüzbaşı Max von Stephanitz, sürü olarak eşsiz bir Alman cinsi yaratma hedefiyle . köpek _ Von Stephanitz ortaya çıkmadan yüzyıllar önce, Almanya’daki çiftçiler, Avrupa’nın geri kalanında olduğu gibi, sürülerini sürmek ve korumak için köpeklere güveniyorlardı. Bazı köpekler, yetenekleriyle efsaneviydi ve çobanlar, dişi köpeklerini kayda değer bir baba olarak yetiştirmek için günlerce seyahat ederdi. Bununla birlikte, von Stephanitz’in de belirttiği gibi, hiç kimse bölgenin gütme köpeklerini ayrı bir cins haline getirmemişti. 1898’de von Stephanitz askeri hayattan emekli oldu ve ikinci kariyerine başladı ve tutkusu ne olacaktı: üstün bir Alman gütme köpeği yaratmak için köpek yetiştirmeyi denemek. Stephanitz, istisnai çoban köpekleriyle tanınan İngilizlerin yetiştirme tekniklerini inceledi ve Almanya’yı dolaşarak köpek gösterilerine katıldı ve Alman tipi çoban köpeklerini gözlemledi.

Stephanitz, atletik, zeki veya yetenekli birçok iyi çoban köpeği görmüştü, fakat hepsinde bir arada bulunan özellikleri görememişti. 1899 yılında, Stephanitz bir köpek gösterisine katıldı ve kurt benzeri bir köpek dikkatini çekti. Hemen bu köpeği, Hektor Linksrhein adıyla satın aldı. Köpeğin adı daha sonra Horand v Grafeth olarak değiştirildi. Horand'ın güçlü yapısı ve zekası, Stephanitz'i o kadar etkiledi ki, Horand'ın torunlarından bir tür yaratmaya karar verdi ve "Verein für Deutsche Schaferhunde" adlı bir topluluk kurdu. Stephanitz, bu tür köpeklerin çobanlık yapmasını istese de, Almanya'nın sanayileşmesiyle birlikte bu köpeklere olan ihtiyaç azaldı. Stephanitz, köpeğin geleceğinin polislik ve askerlik hizmetlerinde olduğuna karar vererek cinsin iş köpeği olarak devam etmesini sağlamaya kararlıydı.

Askeri bağlantıları sayesinde von Stephanitz, Alman hükümetini Alman Çoban Köpeği'nin yeteneklerine ikna etti. Birinci Dünya Savaşı sırasında bu köpekler, Kızıl Haç'ın yanı sıra haberci, kurtarıcı, bekçi, malzeme taşıyıcı ve nöbetçi olarak görev yaptı. Alman Çoban Köpekleri, savaş öncesi Amerika Birleşik Devletleri'ne gelmiş olmalarına rağmen, türün ABD'de popüler hale gelmesi savaş sonrasına kadar beklemek zorunda kaldı. Müttefik askerler, bu köpeklerin cesaretini ve zekasını takdir ettiler ve birkaçı savaş sonrasında evlerine götürüldü. Bunlardan biri, Los Angeles'tan bir Amerikalı onbaşı tarafından Fransa'da bulunan bomba hasarlı bir kulübeden kurtarılan beş günlük bir yavru köpekti. Onbaşı, köpeği eve götürdü, eğitti ve onu Rin Tin Tin adıyla Hollywood'un en ünlü dört ayaklı yıldızlarından biri haline getirdi. 26 filmde rol alan Rin Tin Tin, Alman Çoban Köpeği türünün Amerika'da popülerleşmesine yardımcı oldu. Müttefikler, Alman köpeklerinin yeteneklerinden etkilenmelerine rağmen, kökenleri nedeniyle tamamen memnun değillerdi. Savaş sırasında her şey Alman kökenli olduğu için, 1917'de Amerikan Kennel Club (AKC), türün adını Çoban Köpek olarak değiştirdi. İngiltere'de ise köpek, Alsace-Lorraine bölgesinden sonra Alsas Kurt Köpeği olarak adlandırıldı. AKC, 1931'de Alman Çoban Köpeği adını yeniden benimseyerek, British Kennel Club da 1977'ye kadar aynısını sürdürdü. Von Stephanitz, türün gelişimine olan ilgisini sürdürdü ve erken dönemlerden biri olan 1922'de köpeklerde ortaya çıkan mizaç sorunları ve diş çürümesi eğilimi gibi bazı özellikler konusunda endişelenmeye başladı. Sıkı bir kalite kontrol sistemi oluşturdu: Her Alman Çoban Köpeği'nin, zeka, mizaç, atletiklik ve sağlık durumu gibi birçok teste tabi tutulması gerekiyordu. Öte yandan, Amerika'da Alman Çobanlarının yetiştirilmesi benzer düzenlemelere sahip değildi.

Amerika Birleşik Devletleri'nde köpekler, köpek şovlarında başarılı olmak için yetiştirilmiş ve yetiştiriciler, köpeklerin görünümüne ve yürüyüş şekline daha fazla önem vermiştir. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Amerika ve Almanya'da yetiştirilen Alman Çoban Köpekleri arasında önemli farklılıklar ortaya çıkmıştır. ABD'deki polis departmanları ve ordusu, yerli Alman Çoban Köpeklerinin performans testlerinde başarısız olmaları ve genetik sağlık sorunları nedeniyle Almanya'dan köpek ithal etmeye başlamışlardır. Son yıllarda bazı Amerikalı yetiştiriciler, yeteneklerine odaklanmak için Almanya'dan çalışan köpekleri üretim programlarına dahil etmeye başlamışlardır, yalnızca köpeklerin görünüşüne değil.